Dorpsnotaris mr. Nienke Westerhof koestert Bornse kneuterigheid

BORNE - Ooit overwoog ze haar vak uit te gaan oefenen aan de Amsterdamse Zuid-As, zo’n beetje het Mekka van juridisch Nederland. Uiteindelijk belandde ze na haar studie in haar geboortedorp Borne. “Eerlijk gezegd, die kneuterigheid, het iedereen kennen als je de mensen op straat tegenkomt, vind ik toch wel heel fijn”. Of ze tot haar pensioen verbonden wil blijven aan dit notariskantoor, houdt ze wijselijk in het midden “misschien begin ik wel een hotel in Oostenrijk. Lijkt me heel mooi”. 55 minuten in gesprek met notaris Nienke Westerhof (37) van Kulmann, Westerhof en de Kok netwerknotarissen in Borne.

Een keurige opgeruimde werkkamer met links en rechts kunst aan de muur en vooral geen verstofte en nooit gebruikte wettekstboeken op de rij. De koffie haalt ze zelf. Op haar bureau een aantal mappen met originele nog te ondertekenen stukken. “We werken nagenoeg volledig digitaal. Een klant krijgt een eigen digitale kluis waarin documenten kunnen uitgewisseld, alles AVG proof. We passeren altijd nog wél met een papieren akte die vervolgens op de fysieke post gaat.

“Ik stel altijd als eerste de vraag – waar kun ik u mee helpen.”

Nienke Westerhof steekt zelf direct van wal en is super enthousiast over haar specialisatie personen-en familierecht. “Dit vind ik interessanter dan onroerend goed aktes passeren of vennootschapsrecht. Ik hou me met mensen bezig uit alle lagen van de bevolking, van jong tot oud. Van jonge ondernemers tot gepensioneerden. Met alle zorgvuldigheid zorg ik ervoor dat het vermogen op een zo fiscaal vriendelijk mogelijke manier overgaat naar de volgende generatie en alles wat daar mee te maken heeft.”

Tekening op de kop

“Dat begint al bij een jong stel uit de Bornse maten dat een huis heeft gekocht, gaat samenwonen, kinderen krijgt, gaan trouwen. Allemaal zaken die je goed moet vastleggen. Ik stel altijd als eerste de vraag – wat vinden jullie belangrijk om te regelen. En dan help ik de mensen na te denken om vervolgens de wensen in een testament of een andere akte te gieten. Met de vakinhoudelijke kennis die ik heb en het gesprek door vooral heel veel te luisteren, maak ik de situatie visueel door middel van een tekening. Mensen moeten vooral een goed gevoel hebben wat ik voor ze kan regelen. Ik maak vaak een tekening van de situatie. Dan komt het heel dichtbij. Daarmee maak je de situatie heel begrijpelijk. Ik durf te zeggen dat ik wel redelijk empathisch ben. Daardoor krijg ik de dingen denk ik heel compleet boven water. En ik ben een onpartijdige verbinder. Een testament online via Hema? Dat mag. Dat moet iedereen zelf weten. Hema doet dit op een eigen manier. Maar het is niet aan mij om dat te beoordelen. Ik kan me niet goed voorstellen hoe je zonder een gesprek met een deskundige een testament kunt laten maken.”

“Van iedere akte probeer ik een feestje te maken”

“Ik ben toch ook wel zakelijk én transparant. Vakinhoudelijk moet het verhaal kloppen. De akte passeren vind ik dan ook geen sluitstuk. Dan begint het pas. Van de akte passeren probeer ik altijd een feestje te maken. Voor mij is iedere akte en het verhaal eromheen uniek. Ik probeer altijd een heel open sfeer te creëren. Maar ik vertel de klant wél van tevoren wat zo’n akte kost. Ik wil niet achteraf, zonder niks te noemen een nota de deur uit doen, waar de klant van kan schrikken. Transparant zijn over de kosten hoort daarbij.”

Is de drempel om naar de notaris te gaan, hoog? 

“Dat is wel voorbij denk ik. Ondernemers hebben nogal eens de neiging om gezien alle drukte vaak nog niet iets te willen regelen. En dát terwijl het voor zowel particulieren als ondernemende clienten er belangrijk kan zijn. Ik geef veel lezingen in Jip en Janneke taal voor bijvoorbeeld mensen in verzorgingstehuizen, in het Kulturhus hier, voor de ouderenbonden van diverse signatuur en publiceer regelmatig voor de nieuwssite ‘Borne boeit’. Ik ben lid van drie businessclubs en kom derhalve regelmatig in het Almelose Heracles stadion. Ondanks dat ik niks met voetbal heb, vind ik het prachtig om met de ondernemers te praten en krijg daardoor ook regelmatig die mensen weer in de praktijk. Ik zie heel veel jongeren hier komen om de zaakjes te regelen. De mensen kénnen me hier wel. Dat alles maakt mijn beroep zo menselijk.”

Hoe ben je in Borne terecht gekomen?

Ik ben in het ziekenhuis in Almelo geboren en daarna getogen in Borne. Mijn vader was docent wiskunde, mijn moeder docent op de basisschool. Het voortgezet onderwijs heb ik in Hengelo aan de Grundel genoten. Ik wist op vrij jonge leeftijd al wat ik wilde. Ik verslond boeken, heb zo’n beetje alle boeken van de bibliotheek van A tot Z gelezen. Ik lees nóg heel veel. ’s Zaterdags lees ik een aantal kranten, ook weer van de voorpagina tot de laatste pagina. En ik had altijd al een oog voor onrecht in de maatschappij. Ik kan niet tegen onrechtvaardigheid. Rommel op straat maken, doe je niet d rommel op straat maken doe je niet. Laten we netjes met elkaar en onze samenleving omgaan.”

Zuid-As

“Vooral vanwege wat ik aan onrecht kan doen, het feit dat ik van lezen houd en juridische vraagstukken interessant vindt, heb ik voor een juridische opleiding gekozen. Die heb ik aan de universiteit in Groningen gevolgd. Mijn stage liep ik bij het bekende Arnhemse advocatenkantoor Dirkzwager legal & tax. Dat was pendelen tussen Groningen, Borne en Arnhem. Mijn zwager kwam op een gegeven moment bij dit kantoor in Borne langs, waarbij de toenmalige notaris Hulsman vroeg of hij nog iemand wist om hier kandidaat-notaris te worden. De link met mij werd snel gemaakt. Ik had nooit kunnen bedenken om weer terug te keren naar Borne. Want dan kwam ik wéér in dezelfde leefomgeving terecht, kwam ik bij sport weer dezelfde mensen tegen, enzovoort. Ik heb kennis gemaakt met de heer Hulshof en zijn kantoor en het klikte. Ook met het andere personeel. Ik heb twee dagen nagedacht en de knoop doorgehakt.”

Jongste notaris

“Als onderdeel van dat gesprek heb ik wel de optie besproken partnernotaris te worden. Ik kan wel zakelijk zijn en ben ook wel een beetje eigenwijs. Om me hier op mijn manier te ontwikkelen heb ik alle medewerking en vrijheid gekregen. Toen ik na zes jaar officieel gevraagd werd om toe te treden tot de maatschap was ik na de gebruikelijke procedure op m’n éénendertigste de jongste notaris van Nederland. Ik had ooit de ambitie om op de Zuid-As in Amsterdam aan de slag te gaan, maar dat is het dus niet geworden en ik heb er geen moment spijt van.”

Over tien jaar ben je hier nóg de notaris?

Een uniek momentje in het gesprek. Nienke Westhof denkt nu toch even wat langer na. “In mijn jeugd had ik mijn weekendbaantje bij het plaatselijke restaurant de Mexicaan. De horeca, die dienstverlening die hieraan kleeft, boeit me wel. Een restaurant of hotel in Oostenrijk? Ik sluit niets uit.”

Nog tijd voor hobby’s of een goed boek?

Een discrete klop van een assistent op de deur van de werkkamer is het signaal dat we nog tien minuten hebben. “Heb je even voor mijn hobby’s? Ik wielren, loop veel hard, ik doe aan yoga, ik wandel en ga graag op stap met mijn vriendinnen. Ik lees veel, ik lees eigenlijk álles, maakt me niet uit wat. Mijn liefde ligt echter bij trillers zoals van David Baldacci en van Suzanne Vermeer bijvoorbeeld.”

Het is vijf voor tien. “Het gesprek duurde toch een uur, ik moet nu weg. Naar een klant in een verzorgingstehuis die ernstig ziek is. Ik moet wat zaken ten aanzien van zijn testament regelen. Ik loop met je mee, want ik ga met de fiets.” Dat kan allemaal in het dorpse Borne. “Heerlijk toch?”

Tekst: Gerard Voortman