NEO maakt het zichzelf lastig, maar wint wel met 4-2 van Dalfsen

BORNE - Onder op het oog fantastische omstandigheden trad NEO voor de derde achtereenvolgende uitwedstrijd aan op natuurgras. Helaas bleek het erg droge gras, maar ook de felle wind van grote invloed op het spel van beide partijen en NEO slaagde er maar mondjesmaat in het vertrouwde snelle combinatiespel op de mat te leggen. Ondanks een paar minder fases bleek het krachtsverschil tussen beide ploegen echter groot genoeg om met een 4-2 zege van de mat te stappen.

NEO kwam al vrij vlot op voorsprong. Nadat een listige lob van Jochem Stam nog net gestopt kon worden door doelman Bjorn de Graaff lag een goede interceptie van Wout Bartelink ten grondslag aan de 0-1. Wessel Bom was vervolgens de Graaff met een zwabberbal van 20 meter te slim af. NEO had in de fase erna de voorsprong uit kunnen bouwen, maar Stef Rompelaar en later ook Jasper Scholten misten het doel op een haar. Ook stierven een aantal goede aanvallen over beide vleugels in schoonheid doordat de slotpass te onzorgvuldig was.

In het laatste kwartier voor de thee liet NEO de thuisclub volledig terugkomen in de wedstrijd. Na een wat wilde lange trap werd de bal door Sam van den Anker binnengehouden op de rechtervleugel. Diens voorzet werd bij de tweede paal maar half geraakt door een Dalfsen-aanvaller, maar vervolgens was Ole Woltmeijer attenter dan de NEO-defensie en schoot beheerst de 1-1 binnen. Alsof dat nog niet genoeg was kwam Dalfsen vlak voor rust ook nog op voorsprong. Een schot van afstand van Yoren Dam werd van richting veranderd en belandde bovenop de lat boven Leco Zeevalkink. Op de terugspringende bal werd niet alert genoeg gereageerd en ineens stond Joren Rietman moederziel alleen voor Zeevalkink en prikte netjes de 2-1 binnen.

Toen arbiter Donners NEO vlak daarna geen strafschop gaf wegens hands kwam er een stukje frustratie naar boven bij een paar spelers, nooit een goede raadgever. Met 2-1 werd vervolgens de kleedkamer opgezocht, op basis van het spelbeeld een nogal bizarre tussenstand.

Met Mauro Lohuis in de ploeg zette NEO vanaf het begin van het tweede bedrijf de toon. De duels werden veel feller aangegaan en Dalfsen werd de duimschroeven aangedraaid. Dat de wind grote invloed had bleek na tien minuten. Een schot van Kevin van den Brug leek in de verre hoek te ploffen, maar de Graaff kreeg er nog net zijn hand tegenaan en via Jasper Scholten leverde het slechts een doelschop op.

Nadat Ole Woltmeijer nogal wild overschoot namens Dalfsen kwam NEO na een klein uur op 2-2, nadat een paar mooie aanvallen daarvoor nog niets opgeleverd hadden. Een scherp aangesneden vrije trap van Mauro Lohuis werd door niemand geraakt en viel gedragen door de wind binnen bij de tweede paal.

Vlak na de 2-2 had Donners opnieuw naar de stip kunnen wijzen na een overtreding op Jochem Stam, maar ook nu geen fluitsignaal. Een goede actie van Ephrem Aslan en dito vrije trap van Jochem Stam leverden vervolgens niets op, maar na 65 minuten viel dan toch de verdiende 2-3. Een hoekschop van de linkerkant werd door de ingevallen Twan Weghorst terug gekopt en opnieuw Mauro Lohuis was het goudhaantje door de bal via de onderkant van de lat binnen te prikken.

In het restant van het duel reeg NEO de ene kans aan de andere, maar moest wel degelijk oppassen voor de uitvallen van Dalfsen, dat zich terecht niet gewonnen gaf. Twan Weghorst kopte een voorzet in de handen van de keeper, Jochem Stam raakte vlak daarna koppend de lat en wist even later een voorzet op maat van de ingevallen Bram Rikhof niet tot goal te promoveren. Het slotakkoord was vlak voor tijd voor Twan Weghorst die opnieuw prima werk van Bram Rikhof mooi afrondde: 2-4.

Na een slechte slotfase in de eerste helft herpakte NEO zich na de pauze goed en won verdiend, waardoor de mooie plek in de subtop gehandhaafd werd. Komende zaterdag om 18.30 wacht de thuiswedstrijd tegen het sterke Fc Winterswijk, waarna daarna het clubhuis het toneel is van “NEO GOES DISCO”. Wat let u om een gezellig avondje NEO te doen?