Anatolische keuken bij Kulturhus proeven; Turks Tafelen is veel meer dan kebab

BORNE - Toen Necdet Timur afgelopen vrijdag na anderhalf uur samen met zijn vrouw Zara kokkerellen in de keuken van Kulturhus De Bijenkorf eens de foyer in keek, kon hij blij verrast constateren dat zijn kennismaking met inwoners van Borne al op voorhand geslaagd was. Alle 30 beschikbare plaatsen waren gereserveerd, zodat het echtpaar Timur blij gemoed aan het tweede deel van het experiment kon beginnen. De bezoekers laten kennis maken met de Anatolische keuken.

door Peter van der Molen

In de tweede helft van de vorige eeuw deed de buitenlandse keuken haar intrede in Nederland. ‘De Chinees’ werd een begrip. Sindsdien is de menukaart behoorlijk gevarieerder geworden met onder meer de Italiaanse pizza’s en de Spaanse tortilla of tapas. In Borne kunnen liefhebbers al enige tijd in het Kulturhus kennis maken met de Arabische keuken en daar is nu sinds vorige week het Turks Tafelen bij gekomen.

‘Wij willen contacten maken met de mensen uit Borne en wij willen ze ook kennis laten maken met de Anatolische keuken’, geeft Necdet Timur als drijfveer voor dit initiatief voor Turks Tafelen aan. Hij geeft aan dat Turks Tafelen een soort verzamelnaam is voor de verschillende keukenculturen in Turkije, maar dat zij zich hebben gespecialiseerd in de keuken uit hun voormalige leefgebied. Dus geen Kebab of Kapsalon maar de iets verfijnder keuken.

Necdet is ruim drie jaar geleden als vluchteling vanuit zuid - oost Turkije naar Nederland gekomen, omdat de grond onder zijn voeten voor hem als Koerd in zijn land te heet werd. De voormalige geschiedenisleraar - hij heeft het Masterdiploma - werd eerst in het AZC in Almelo opgevangen en kreeg later als statushouder een woning in Borne. Een jaar geleden kon hij zijn vrouw Zara en hun beide kinderen van inmiddels zes en negen jaar over laten komen.

Een vaste baan als geschiedenisleraar in een ander land ligt niet voor de hand, maar niets doen blijkt voor Necdet ook geen optie en daarom werkt hij nu als vrijwilliger bij de Museumfabriek in Enschede. Geschiedenis en museum hebben toch raakvlakken. Ook Zara zet zich enkele uren per week als vrijwilliger in, al is de taalbarrière wel een probleem. De kinderen hebben daar minder moeite mee.

‘Koken is onze grote hobby’, legt de amateur - kok uit. ‘Thuis staan wij vaak samen in de keuken. De mediterrane keuken is heel gevarieerd. Elke streek heeft zijn eigen keukencultuur. Anatolië ook, maar die is minder bekend. Wij willen die graag bekender maken en daarbij meteen ook contacten maken met onze nieuwe medeburgers. Dat denken wij via Turks Tafel te kunnen bereiken’.

Het echtpaar pakte meteen ruim uit, want op het menu van het vijf gangen lopend buffet stonden niet alleen rijst en vlees, maar ook aubergine en andere groentes, broodjes met gehakt, broodjes met bijzondere kaas. Geen Kebab of Kapsalon, maar Linzensoep, Hunkarbegerd, Sultan Boreg, Kofte en Pilav

Na afloop van het buffet kijken Necdet en Zara tevreden terug.

‘Mensen praten met ons, wij praten met de mensen en de mensen praten met elkaar. Mooi toch met verschillende culturen aan een tafel’!